Çevre-İnsan Denkleminde Ceza
Çevre ve İnsan. Ayrılmaz ikili.
Her insanın arzusu ve ideali yaşanabilir bir çevrede yaşamaktır. Biz insanlara bahşedilen bu harika tabiatı ne derece koruyor ve yaşanabilir kılıyoruz?
Hiçbir insan yoktur gibi gördüğü muhteşem bir manzara karşısında keyif almasın.
Şu da bir gerçektir ki sanayileşme ile birlikte çevresel kirlilik ve bozulma her geçen gün artmaktadır. Artık sularımız daha kirli, havamız daha kirli, çevremiz daha kirli.
Peki ne yapmak lazım? Çevreyi kirletenlere verilen cezayı arttırmak yeterli mi? Hayır. Elbette ki hayır.
Cezai yaptırımları ne kadar arttırırsanız arttırın çevreyi koruyamazsınız.
Bu bir eğitim ve anlayış meselesi ile çözülmesi gereken hayati önemde bir sorundur. Sorunun çözümü Çevreci İnsan ve Çevreci Toplumdan geçmektedir. Kitlesel planda çevreci bireylerin ve STK’ların çokluğu ve etkinliği ile çevre yaşanabilir bir hale gelir.
İnsanı eğitimli ve duyarlı hale getirmeden, bilinçlendirmeden, zerafeti, nezaketi, diyaloğu aşılamadan çevreci bir toplum olmak mümkün değildir.
Bir birey düşünün ki yere tükürmeyi özgürlüğün ölçüsü olarak görüyor. Daha ne denilebilir ki? Tükür kardeşim tükür. İstersen bu dünyanın içine tükür. Sen tükürsen de biz tükürmeyeceğiz.
Birisinin yere tükürdüğünü gördüğümüzde “beyefendi tükürüğünüzü düşürdünüz” diyecek kadar da zarif çevreci bireyler olmalıyız. Kaba davranarak, vurarak, kırarak, hapse atarak insanı çevreci yapabilir misiniz? Belki biraz da olsa çevrenin kirletilmesinin önüne geçebilirsiniz. Peki onu kafa, vicdan ve anlayış olarak değiştirmeyi başarabilir misiniz? Cezai yaptırım korkusunu yaşamadığı kimsenin olmadığı yerde çevreyi kirletmesine engel olabilecek misiniz?
Ceza veren anlayış yerine, insanı eğiten değiştiren anlayışa geçmeliyiz.
İşte bu güzel anlayışlardan birisi:
Tokat’ın Reşadiye ilçesine bağlı Muratkaya köyünde yere izmarit, çöp atanlara köy işlerinde çalışma cezası veriliyor.
Ne kadar güzel bir uygulama. İnsanı yine topluma faydalı bir işte çalıştırarak topluma değer katmasını sağlamak. Güzel ve yerinde bir uygulama. Biran gözüme İtalya Eski Başbakanı Silvio Berlusconi’nin yerleri temizlerken görüntüsü geldi.
İnsanın tabiatında vardır. Bir şeyi kendisi yapıyor ve emek harcıyorsa o, onun için değerlidir ve her zaman korur.
Çevre ve insan denkleminde cezayı böyle ele almak gerekir.
Osho demiş ki; “İyi insanlar cennete gider, değil! İyi insanlar nereye giderse cennet orası olur.” Bende derim ki “cennet, çevreci insanların ve anlayışın olduğu yerdir”.
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.